Ο αριθμός και η συχνότητα των συνεδριών καθορίζονται βάσει της σοβαρότητας, της χρονικής διάρκειας εμφάνισης και της φύσης της πάθησης. Συνήθως, σε ένα κύκλο 4 έως 6 συνεδριών παρατηρείται σημαντική βελτίωση. Ωστόσο, για τη διατήρηση και ενίσχυση των αποτελεσμάτων, συνίσταται η πραγματοποίηση πρόσθετων συνεδριών συντήρησης σε τακτά χρονικά διαστήματα, τα οποία αξιολογούνται εξατομικευμένα ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης και τις ανάγκες του σώματος.

Η θεραπεία συνδυάζεται αποτελεσματικά με άλλες μεθόδους, όπως κινησιοθεραπεία για τη βελτίωση του εύρους κίνησης, ασκήσεις νευρομυϊκής ενδυνάμωσης για τη βελτίωση της σταθερότητας και του ελέγχου της κίνησης, πρόγραμμα διατάσεων για τη μείωση της μυϊκής τάσης και την αποφόρτιση των τενόντων, καθώς και εργονομικές παρεμβάσεις για την προσαρμογή των δραστηριοτήτων και την αποφυγή επιβαρυντικών κινήσεων. Όλες οι παρεμβάσεις σχεδιάζονται εξατομικευμένα, σύμφωνα με τις ανάγκες του θεραπευόμενου και τα χαρακτηριστικά της δυσλειτουργίας, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη αποκατάσταση. Η ολιστική προσέγγιση οδηγεί στα πιο σταθερά και διαρκή αποτελέσματα.

Η διαφορά του συνδρόμου λαγονοκνημιαίας ταινίας (ITBS) από άλλες αιτίες πόνου στην έξω πλευρά του γόνατος, όπως η κάκωση μηνίσκου ή η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, έγκειται στο ότι δεν αφορά την άρθρωση του γόνατος καθαυτή, αλλά τους περιβάλλοντες μαλακούς ιστούς. Επίσης, ο πόνος στο ITBS εμφανίζεται κυρίως κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και μειώνεται με την ανάπαυση, ενώ σε άλλες παθήσεις μπορεί να είναι συνεχής. Διάγνωση και διαφοροδιάγνωση απαιτούν κλινική εξέταση και, ενδεχομένως, απεικονιστικό έλεγχο.

Το σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που ασκούνται εντατικά και επαναλαμβανόμενα, όπως δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ποδηλάτες και πεζοπόροι. Αυξημένο κίνδυνο διατρέχουν επίσης άτομα με ανατομικές ανωμαλίες όπως, πλατυποδία, ανισοσκελία και υπερβολική έσω στροφή του μηρού, καθώς και όσοι παρουσιάζουν μυϊκές ανισορροπίες ή ανεπαρκή ευλυγισία στην περιοχή του ισχίου και του γλουτού. Επίσης, η απότομη αύξηση της έντασης ή διάρκειας της άσκησης χωρίς σωστή προετοιμασία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου.