
Ρήξη Πλάγιων Συνδέσμων Γόνατος
Η ρήξη των πλάγιων συνδέσμων του γόνατος αφορά τον έσω ή τον έξω πλάγιο σύνδεσμο. Πρόκειται για τραυματισμό που προκαλείται από απότομες κινήσεις, εξωτερικές πιέσεις ή άμεσες προσκρούσεις. Είναι μια συχνή βλάβη σε αθλητές που ασκούνται σε σπριντ, ποδόσφαιρο και ράγμπι.
🔴 Τα συμπτώματα εκδήλωσης της ρήξης έσω και έξω πλάγιου συνδέσμου είναι
πόνος στην ψηλάφηση κατά μήκος του συνδέσμου
πιθανό οίδημα και μελάνιασμα
περιορισμός της κίνησης κατά 10ᵒ-20ᵒ στην πλήρη έκταση και πλήρη κάμψη της άρθρωσης
αίσθημα αστάθειας του γόνατος
🎯 Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει:
- ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακέφαλου και των οπίσθιων μηριαίων
- διατάσεις
Στην περίπτωση ύπαρξης πρηξίματος στο γόνατο εφαρμόζεται αποιδηματική μάλαξη.
Φωτογραφικό Υλικό
Συχνές Ερωτήσεις
1. Πόσες συνεδρίες χρειάζονται για να δω βελτίωση;
Ο αριθμός και η συχνότητα των συνεδριών καθορίζονται βάσει της σοβαρότητας, της χρονικής διάρκειας εμφάνισης και της φύσης της πάθησης. Συνήθως, σε ένα κύκλο 4 έως 6 συνεδριών παρατηρείται σημαντική βελτίωση. Ωστόσο, για τη διατήρηση και ενίσχυση των αποτελεσμάτων, συνίσταται η πραγματοποίηση πρόσθετων συνεδριών συντήρησης σε τακτά χρονικά διαστήματα, τα οποία αξιολογούνται εξατομικευμένα ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης και τις ανάγκες του σώματος.
2. Η θεραπεία συνδυάζεται με άλλες μεθόδους;
Η θεραπεία συνδυάζεται αποτελεσματικά με άλλες μεθόδους, όπως κινησιοθεραπεία για τη βελτίωση του εύρους κίνησης, ασκήσεις νευρομυϊκής ενδυνάμωσης για τη βελτίωση της σταθερότητας και του ελέγχου της κίνησης, πρόγραμμα διατάσεων για τη μείωση της μυϊκής τάσης και την αποφόρτιση των τενόντων, καθώς και εργονομικές παρεμβάσεις για την προσαρμογή των δραστηριοτήτων και την αποφυγή επιβαρυντικών κινήσεων. Όλες οι παρεμβάσεις σχεδιάζονται εξατομικευμένα, σύμφωνα με τις ανάγκες του θεραπευόμενου και τα χαρακτηριστικά της δυσλειτουργίας, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη αποκατάσταση. Η ολιστική προσέγγιση οδηγεί στα πιο σταθερά και διαρκή αποτελέσματα.
3. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ρήξης του έσω και του έξω πλάγιου συνδέσμου;
Ο μηχανισμός κάκωσης του έσω πλάγιου συνδέσμου (MCL) σχετίζεται συνήθως με την άσκηση υπέρμετρης δύναμης από την έξω προς την έσω πλευρά του γόνατος, η οποία προκαλεί βίαιη βλαισοποίηση, δηλαδή ώθηση του γόνατος προς τα έσω. Αντίθετα, η ρήξη του έξω πλάγιου συνδέσμου (LCL) προκαλείται από δύναμη που ασκείται από την έσω προς την έξω πλευρά, οδηγώντας σε βίαιη ραιβοποίηση, δηλαδή ώθηση του γόνατος προς τα έξω.
Η ρήξη του MCL είναι συχνότερη και συχνά αντιμετωπίζεται συντηρητικά, ενώ η ρήξη του LCL είναι σπανιότερη, πιο σοβαρή και ενδέχεται να απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση.
4. Πώς γίνεται η διάγνωση ρήξης έσω ή έξω πλάγιου συνδέσμου; Χρειάζεται απεικονιστικός έλεγχος;
Η διάγνωση ρήξης έσω ή έξω πλάγιου συνδέσμου (MCL ή LCL) βασίζεται αρχικά στη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, με ειδικά τεστ σταθερότητας της άρθρωσης. Σε πολλές περιπτώσεις, η κλινική εικόνα είναι αρκετά ενδεικτική. Ωστόσο, για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και την εκτίμηση της βαρύτητας της βλάβης, απαιτείται απεικονιστικός έλεγχος, κυρίως με μαγνητική τομογραφία (MRI). Η MRI προσφέρει λεπτομερή εικόνα των μαλακών μορίων και βοηθά στον σχεδιασμό της κατάλληλης θεραπείας.
